Veerle Verbeke

De Toverberg serie

Een reeks portretten op originele pagina's van het boek.

De dagen op mijn Toverberg Rodeberg


Je kan Tijd niet vertellen.

Je kan hem wel behandelen en tot onderwerp maken en over Tijd vertellen.

Toen ik bij het begin van de Corona periode op Rodeberg terecht kwam merkte ik dat we 1 boek in drievoud hadden. De Toverberg van Thomas Mann. Vertaald door Pé Hawinkels. Een versie geschreven in een taalgebruik van 1975 met hier en daar al wat verouderde woorden. Ik kocht een verser exemplaar, dat zou me aanzetten om het boek echt eens te gaan lezen.  Ik kocht een nieuwe vertaling van Hans Driessen die op de markt kwam in 2012.

Ik nam me voor  één exemplaar volledig opofferen aan een reeks tekeningen. Ter ere en glorie van Thomas Mann die in 1929 de nobelprijs literatuur ontving voor zijn eerste roman ‘Buddenbrooks’ toen hij 26 jaar oud was.

En ook ter verwijzing naar mijn gigantische liefde voor boeken.

Ik ging op zoek naar personages die ik wou vereeuwigen en begon aan mijn reeks ‘Vrouwelijke denkers’. Tijdens de Lock Down had ik alle tijd om filosofie te lezen. Ik las over het leven van Lou Salomé (1861-1937), Ayn Rand (1905-1982), Hannah Arendt (1906-1975), Simone de Beauvoir (1908-1986) en Simone Weil (1909-1943) Stuk voor stuk hele boeiende dames.

Ze vertegenwoordigden mijn verscheidenheid aan interesses. Psychoanalyse, literatuur, politiek (rond WO2), feminisme en religie.


Een interessante link tussen 1 van de dames en het boek de Toverberg is dat Lou Salomé naar alle waarschijnlijkheid model stond voor 1 van de personages ‘Russische Clawdia Chauchat’


Het verhaal ‘De Toverberg’

De Toverberg van Thomas Mann wordt beschouwd als een van de grootste literaire meesterwerken van de twintigste eeuw.

Verschenen in 1924, zes jaar na het einde van de Eerste Wereldoorlog, stelt de roman het vooroorlogse Europa aan de orde. Sanatorium Berghof te Davos, waar de roman zich afspeelt, is een metafoor voor het zieke Europa dat afglijdt naar de catastrofe.

De hoofdfiguur, de jonge Duitser Hans Castorp, bezoekt zijn neef in het sanatorium in het Zwitserse Davos. Betoverd door de verleidelijke, zieke Clawdia Chauchat blijft hij er echter geen drie weken maar zeven jaar. In de hermetische wereld van de Toverberg maakt Castorp een leerproces door, zijn inwijding in het leven.

De democratische humanist Ludovico Settembrini is daarbij zijn mentor, terwijl de sinistere nihilist Leo Naphta als diens tegenspeler optreedt in de strijd om Castorps ziel.


Lees het hele verhaal over de Toverberg serie (met ondermeer de tekst van de lezing die Veerle hield op 100 jaar De Toverberg van het Filosofiehuis Het zoekend Hert in Antwerpen):


www.veerleverbeke.be/toverberg

www.detoverbergcollectie.be

Overzicht van de kunstenaars in alfabetische volgorde volgens voornaam


An Belloy


Mezelf en de ander begrijpen is een zoektocht die ik al mijn hele leven aanga. Loskomen van vooroordelen en durven 'zijn'. Creëren gaat voor mij over het verwerken en vormgeven van dieperliggende gevoelens. Mezelf zoeken en tonen om van daaruit te verbinden met de andere mens.

In 2024 startte ik met de reeks Muzes, ontstaan vanuit connectie met een bijzonder iemand. Met een dagelijks portret ging ik in een imaginaire dialoog. Parallel deelde ik mijn gedachten, gevoelens en beelden met deze persoon.

Zo kwam er het eerste portret op doek. Mijn muze werd muzes en zijn nog volop in wording. Ik laat me verder dagelijks inspireren. Door het leven, ontmoetingen, vriendschap en liefde. In al hun onaf en echt zijn.


Naast portretten van 2 mannen met wie ik een bijzondere band heb, toon ik hier ook 2 zelfportretten.

“Being your own muse” Jezelf heruitvinden en zelfliefde vooropstellen, samen met de mensen die ik liefheb.


Er werden ook 4 portretten van zoon August vanonder het stof gehaald.

Deze werden 12 jaar geleden geschilderd in een periode waar ik op zoek ging naar terug tijd voor mezelf, geïnspireerd door mijn eigen zoon, muze van het leven zelf en de onvoorwaardelijke liefde.


www.anbelloy.be


Anouk Van Hooydonk

Anouk Van Hooydonk (°Gent) onderzoekt in haar recente tekeningen en olieverfschilderijen de veelzijdigheid van het menszijn, met thema’s als de relatie tussen mens en omgeving en de fragiliteit van vrouwelijkheid en seksualiteit. Haar werk varieert van delicate modelstudies in ecoline met pen tot composities waarin tekst en beeld elkaar versterken. Met een intuïtief gebruik van kleur schept ze werelden waarin de menselijke ervaring centraal staat, steeds in dialoog met haar omgeving.


www.anoukvanhooydonk.com


Frank Deruyck

De mens….

Het menselijk gezicht verraadt een ziel die altijd verandert en toch gelijk blijft.

Die trachten te treffen, hervormen tot wat ik er in zie of zag.

Het laat mij toe te spelen met kleuren en vormen en gemoedstoestanden.

Uiteindelijk zijn het allemaal portretten niet alleen “door” mezelf maar ook “van” mezelf.

Nooit vind ik ze geslaagd, en dus blijf ik verder doen tot ik het ultieme portret heb gemaakt.

En ik moet eigenlijk hopen dat die dag nooit komt


Mail

Ilse Van Eepoel


Of het nu gaat over schilderen, tekenen of grafiek, de mens heeft altijd centraal gestaan in mijn werk, als onderwerp, expliciet of verhalend, als drager van emotie.

Tijdens mijn opleiding Vrije Grafiek in de jaren ’80 ging het vooral om de vorm.

De grafische drukprocédés, houtsnede, gravure, lithografie en etsen drukten daarop aanvankelijk hun stempel maar het principe van reproductie vond ik uiteindelijk overbodig.

Het was niet mijn doel om oplages te drukken.

Zo startte ik soms met zeven afdrukken van een onderwerp maar kwam tot 7 verschillende resultaten daar er op elke druk wijzigingen werden aangebracht. Mijn houtsneden werden schilderijen.

Schildersdoek en -panelen namen al gauw de plaats in van het papier, vormen werden abstracter en het lichaam ging op in vorm en kleur. Maar het verdween niet.

De mens is nog steeds aanwezig in mijn werk.

Bij de hier geëxposeerde werken toont het zich op een intuïtieve manier.


Mail

Jo Michiels

De reeks ‘Body Reflections’ is ontstaan tijdens mijn artist-in-residence verblijf in Arteventura in 

Spanje in oktober 2021. Centraal in mijn artistiek onderzoek is de vertaling van 

(retro)pornografisch beeldmateriaal naar een abstract beeld waarin lichamelijkheid en tactiliteit zicht- en voelbaar 

is. Zo wordt de transparante gevoeligheid van huid belangrijk in mijn schilderijen. Vormen in het  werk refereren vaak naar lichaamsdelen en lijnen benadrukken het lichamelijke. Deze tactiliteit 

zag ik tijdens mijn residentie ook in de steeneiken verspreid over het terrein van de residentie. Ik kopieerde de vormen van deze bomen met behulp van carbonpapaier op de drager als 

vertrekpunt van deze reeks schilderijen. Voor deze reeks werkte ik in de eerste plaats met 

aquarelverf. Aquarel is meteen leesbaar. De helderheid en de lichtheid in deze werken komt dan ook van het schilderen en experimenteren met aquarelverf op wit papier. De werken ontstaan  heel intuïtief, ik neem beslissingen op het moment zelf. De schilderijen zijn daardoor 

getuigenissen van hun eigen ontstaansproces.


Mail


Maarten Marchau


Maarten Marchau onderzoekt thema’s als tijd, beweging en afwezigheid. Zijn beelden leggen de dynamiek van transformatie, vergankelijkheid en een “niet-aanwezigheid” vast, en bieden de kijker ruimte voor interpretatie. Zijn portretten en reeksen onthullen een poëtische balans tussen compositie en toevalligheid, waarin vrouwelijke expressies en vormen vaak centraal staan.

De invloed van tijd op de fotografische beeldvorming als tegenpool voor het traditionele stilstaand beeld heeft Maarten Marchau steeds geboeid en is een dikwijls terugkomend element in zijn werk. Het zichtbaar maken van wat er niet echt is, het moment gespreid over een langere tijdspanne, fragmenten samengebracht tot een parcours dat het object in de tijd aflegt. Daarbij aansluitend werkt hij ook rond de afwezigheid van een subject in de scene wat het gevoel van een ontbrekende aanwezigheid opwekt, een niet-aanwezigheid. Ook de confrontaties met dood en leven, van relict en groei, van jong en oud, transformaties en metamorfoses zijn weerkerende thema's.

De compositie van het beeld, met intentioneel geplaatste of onverschillig gelaten elementen binnen het kader, getuigt van de realiteit. Het wegnemen van de ruimte door het subject te plaatsen in een onpersoonlijk en onbepalende omgeving stelt die getuigenis dan weer in vraag.

Maarten Marchau werkt dikwijls in reeksen. Zonder een vooropgestelde voltooiing kan de reeks al of niet worden uitgebreid of verder gezet. Wat de reeks samenhoudt is de thematiek die de basis vormt voor de beelden, de wijze van presentatie, de gevoelsmatige of technische benadering van het idee, het verhaal, de expressie. Vertrekkend vanuit een idee dat gaandeweg herdacht en bijgeschaafd wordt blijft hij kritisch op de resultaten, vasthoudend aan het oorspronkelijk concept.


"Je kan het werk van Maarten Marchau moeilijk onder één noemer plaatsen. Hij tast uiteenlopende fotografische genres af en beperkt zich niet tot het louter vastleggen van de objectieve realiteit. Marchau verbeeldt ideeën, vertelt verhalen, vetrekkende vanuit mythologie, film, dans, beweging,...Zijn werk is niet eenduidig te interpreteren en laat ruimte voor de inbreng van de kijker. Het zijn nooit zomaar mooie plaatjes. Sommige beelden roepen onbehagen op, maar nooit laten ze onverschillig."– Ditmar Bollaert


"In het werk van Maarten Marchau is de setting nooit zomaar gratuit gekozen. Sterker nog: vaak domineert de afwezigheid van setting. Dit werkt misschien bevreemdend of zet aan tot nadenken. Turbulente emoties lijken in een fractie van een seconde even stil te staan.Zijn beelden geven je de kans te relativeren, reflecteren, mijmeren over wat is en wat nog komen gaat.Zijn objecten zijn steeds ‘on the move’. Deze perpetuum mobile maakt komaf met al wat verstart.Dans, beweging en fotografie gaan hier mooi hand in hand."– Marc Dewilde


www.maartenmarchau.be

Natasha Van Wesemael

Voor mij is de natuur een plaats van rust en herstel, een plek waar ik kan opladen en reflecteren. De manier waarop ze ons kan troosten en inspireren, zie ik als iets helend.

Door deze verbondenheid in beeld te brengen, probeer ik te laten zien hoe de natuur niet alleen buiten ons bestaat, maar ook binnenin ons leeft.

Met grafiet- en kleurpotlood creëer ik dromerige beelden waarin menselijke figuren vervlochten zijn met natuurlijke elementen.

In mijn werk onderzoek ik de kracht van kwetsbaar durven zijn. Voor mijn draait het om de moed om jezelf te laten zien, zonder maskers, en de schoonheid die juist in de kwetsbaarheid schuilt.

Het tekenen is een proces van mezelf blootgeven, alsof ik met elk lijnenspel en elke kleur een stukje van mezelf deel met de wereld.

Elk werk is een zoektocht naar harmonie en rust, waarin emoties, herinneringen en verhalen samenkomen.

Mijn hoop is dat deze werken niet alleen mijn verhaal vertellen, maar ook een uitnodiging zijn aan de kijker om hun eigen kwetsbaarheid en verbinding met de natuur te verkennen.


De kleine tekeningen  van Natasha zijn geïnspireerd op foto's van Marc Devos, Andre Holdstock, Thorsten Frevert en Henning Brandes.


www.tashavanwesemael.be


Steun Studio Rodeberg


Studio Rodeberg is erkend door de Stad Gent als sociaal-culturele vereniging.

Projecten in 2024: Salons des Artistes, Hotel des Artistes, Ghent Late Night, Artist Netwerk en Mariakerke Vrijstaat. In totaal werken meer dan 100 kunstenaars en cultuurliefhebbers mee.

U kan de werking van Studio Rodeberg ondersteunen door ook lid te worden.

Voor een éénmalig bedrag van 20 EUR wordt u levenslang lid en wordt u al eerste op de hoogte gehouden van alle activiteiten en projecten. Heeft u voorstellen ?

Wij horen ze graag.

Met deze steun kunnen de websites onderhouden en vooral onze salons betaalbaar maken voor iedereen.


Onze projecten in 2024:

De Salons des Artistes van Studio Rodeberg, Hotel des Artistes, Gent Late Night, Artist Network, Mariakerke vrijstaat, De Mens